Najlepsze okładki polskich płyt 2013 - miejsca 10-1

10. Agathocles / Kurws
Agathocles / Kurws
Kuba Majchrzak, Catarina Santos

Naszą dziesiątkę otwiera specyficzne wydawnictwo - niszowy, wydany w puszkowej wersji w zaledwie 100 egzemplarzach polsko-belgijski split Kurws / Agathocles. Zawartość zestawu wraz z kolażem opartym na cytacie z Fromma oraz zdjęciach ze starych gazet można zobaczyć tu.

Cieszy nas współobecność na liście tak różorodnych płyt – udowadnia, że i w mainstreamie, i na obrzeżu rynku, i już zupełnie poza standardowym obiegiem, wydaje się rzeczy warte uwagi i dopracowane.

9. Makowiecki
Moizm
Mateusz Kubiak, Kamil Zacharski, Witek Orski

W pełni zasłużone miejsce w pierwszej dziesiątce. Płyta jest dojrzała nie tylko muzycznie, ale również pod względem wizualnym. Mateusz Kubiak świetnie wkomponował zdjęcia Zacharskiego i Orskiego w projekt tego digipacka, zręcznie uzupełniając je rozsypaną typografią. Można się bliżej przyjrzeć tej okładce czytając decybelową recenzję.

8. O.S.T.R. & Hades
HAOS
SewerX

Autorem pomysłowej oprawy dla Ostrego i Hadesa jest SewerX (autor m. in. pięknie wydanego albumu Medium, który znalazł się na szczycie zestawienia z 2011 roku).

HAOS to nie tylko ciekawy front z logotypem nawiązującym do słynnej rzeźby z Indianapolis. Choć album wygląda jak standardowy digipack, po rozłożeniu okazuje się być oprawą trójwymiarową. Nie było chyba recenzji, która nie poświęciłaby osobnego akapitu opisowi tej okładki.

Czytaj więcej (jeśli chcesz).

7. Waglewski Fisz Emade
Matka Syn Bóg
Bartosz "Fisz" Waglewski

Sprawne operowanie czernią i bielą w połączeniu z charakterystycznym dla Agory wydawnictwem w twardej oprawie grzbietowej daje nam efekt albumu wyglądającego na edycję deluxe. Czarne pudełko, czarna płyta opisana jedynie lakierem, czarna plastikowa tacka na płytę, czarny booklet – wszystko uzupełnione białymi dopiskami w formie notatek i rysunków szkicowych.

6. Rasmentalism
Za młodzi na Heroda
Forin, Małgorzata Turczyńska

W jednym z wywiadów Ras zażartował, że na portret na okładce zdecydowali się, bo uciekają przed popularnością - to pierwszy pełnowymiarowy legal Rasmentalism, od razu wydany w Asfalcie i od razu zokładkowany przez Forina. Ilustracja z jednej strony pokazuje, że panowie nie czują się autorytetami, z drugiej nawiązuje do sztandarowej rozrywki czasów wielkiej szkolnej nudy. Wewnątrz wydania znajduje się zestaw do samodzielnego wzbogacenia zdjęć o kolejne elementy.

5. Łona, Webber & The Pimps
W S-1
Konrad Wullert (Artvaders)

Konrad Wullert współpracował już z Łoną i Webberem przy okazji płyty Cztery i pół. Nowe koncertowe wydanie nawiązuje do niej w warstwie graficznej. Płaskie, monochromatyczne ilustracje Wullerta można zobaczyć nie tylko na opakowaniu, ale i w animowanym interfejsie DVD.

4. Kixnare
Red
Animisiewasz Startt (Artvaders)

Kolejne w tym roku odważne wyjście przed szereg. Po okładkach Yeezus Kanyego Westa i Pursuit Gesaffelsteina to polski przykład trendu no logo, który od niedawna funkcjonuje nie tylko w modzie, ale również w projektowaniu graficznym.

Płyta, która w sieci wygląda, jak całkiem czerwony motyw na całkiem czerwonym tle, w realu okazuje się być wydana minimalistycznie, ale efektownie opisana - logotyp opracowany przez Animisiewasza nie jest wydrukowany, a wylakierowany, zaś winyl jest równie czerwony jak opakowanie.

3. Fismoll
At Glade
Jędrzej Guzik

Druga wyróżniona przez Was w tym roku okładka Jędrzeja. W przypadku At Glade przez cały digipack pociągnięta została linia horyzontu, na której przedstawione zostały różne sceny. Czarno-białe ilustracje zostały narysowane na fotografiach zachmurzonego nieba. Ciekawy zabiegiem jest wykorzystanie kieszeni bookletu jako części gruntu, z którego wyrastają drzewa wydrukowane na okładce książeczki.

2. Domowe Melodie
Domowe Melodie
Justyna Chowaniak

Przeuroczy prztyczek w nos wszelkim wydawnictwom muzycznym – na podium staje okładka produkowana na domowym tapczanie. Wydawnictwo w całości wymyślone i stworzone przez wokalistkę Domowych Melodii, Justynę Chowaniak, to selfpublishingowy majstersztyk. Płyty nie znajdziemy w żadnym sklepie, możemy ją zamówić poprzez adres e-mail, bądź nabyć na koncercie. Nakład nie jest ograniczony (chyba, że Domowym skończy się kawa). Album z bliska można obejrzeć tutaj.

1. W.E.N.A.
Nowa Ziemia
Forin

W zeszłym roku Forin dziwnym zrządzeniem głosów nie trafił do zestawienia, w tym – zaliczył hat-trick, co znacznie bardziej odpowiada jego pozycji na rodzimym okładkowym rynku.

Na sukcesy Piwnickiego składają się zazwyczaj dwa czynniki - poziom graficzny i nieszablonowe rozwiązania, w przypadku okładki W.E.N.A. warstwa artystyczna wychodzi na pierwszy plan. Czy ilustracja Nowej Ziemi, kojarząca się trochę z Odyseją Kosmiczną, a trochę z pradziejami elektroniki, za parę lat będzie stawiana na jednej półce z tworami Szaybo i Karewicza? Forin w swojej skromności pewnie by polemizował, możemy iść o zakład, że przyjdzie taki czas.