HOME OPISY OKŁADEK RANKINGI I ZESTAWIENIA ARTYKUŁY BIOGRAFIE TWÓRCÓW POLECANE O SERWISIE & KONTAKT
HOME OPISY OKŁADEK RANKINGI I ZESTAWIENIA ARTYKUŁY BIOGRAFIE TWÓRCÓW POLECANE O SERWISIE & KONTAKT

strona główna > rankingi i zestawienia > Najgorsze okładki płyt 2011

Cover awArts 2019


Najgorsze okładki płyt 2011

dodał Stanisław Gruszczyński, 28 II 2011

Jest koniec grudnia, słońce zachodzi, nim na dobre wzejdzie, a pokryte glazurą chodniki tylko czekają na kończyny do łamania. Nikt o zdrowych zmysłach nie wychodzi na dwór bez potrzeby - wszyscy, zgromadzeni przed monitorami, wciskają ctrl+f5 licząc, że na pewnym serwisie o irracjonalnej szacie graficznej i nie do końca sprecyzowanej misji pojawi się kolejne bzdurne zestawienie. W końcu, tadadam, ich cierpliwość zostaje wynagrodzona. Lecą łzy szczęścia i wzruszenia, uśmiechy wracają na twarze, przez chwilę nawet wydaje się, że nadciąga wiosna.

Tak mniej więcej miała sprawa wyglądać, ale po wybraniu 10 najgorszych okładek mijającego roku nie starczyło mi motywacji, żeby zamieścić je na www. Może udajmy, że czas cofnął się o 2 miesiące, że nie było 1000 identycznych rankingów, a może nawet, że warto kliknąć "lubię to";) Zwłaszcza, że kolekcja rozrosła się do 20 i jest całkiem smakowita.

Przepełnionych błyskotliwą ironią opisów nie będzie, bo - primo: okładki bronią się same; secondo: jest druga w nocy i nie jestem w tym momencie specjalnie błyskotliwy.

Guano Apes:
Bel Air

Guano Apes: Bel Air

Idzie na start, bo połowa osób, nie łapała co na tym zdjęciu nie gra, druga zaś wskazywała, że umieszczenie tej fotografii przy nazwie zespołu jest jak najbardziej na miejscu.

The Limousines:
Get Sharp

The Limousines: Get Sharp

Graficznie całkiem fajne (może z wyjątkiem literki "U"), zdjęcie też niezłe, a jednak na tę okładkę ludzie się z kolei krzywią.

Tiesto & Steve Aoki:
Tornado

Tiesto & Steve Aoki: Tornado

Nie do końca wiem, czy to jest złe, czy pocieszne.

Steven Tyler:
It Feels So Good

Steven Tyler: It Feels So Good

Całuśny Steven ostatnio był na fali, trochę może więc dziwić, że nie stać go było na zatrudnienie grafika z prawdziwego zdarzenia.

Rival Sons:
Preasure and Time

Rival Sons: Preasure and Time

Niby Thorgerson od pół wieku produkuje okładki w ten sam sposób, ale to, co proponuje ostatnio nie jest już nawet wtórne - jest po prostu słabe. Trudno mi wierzyć, żeby zespół chwycił ten projekt, stawiałbym raczej na "mistrzowi się nie odmawia".

The Steve Miller Band:
Let Your Hair Down

The Steve Miller Band: Let Your Hair Down

Mam wrażenie, że obie te okładki to rozwinięcie jednego (niezbyt udanego) pomysłu wciśnięte pierwszym z brzegu zespołom, które zgłosiły się do współpracy. O dziwo Miller nie przejął się zeszłorocznym werdyktem Okładek i zatrudnił Legendarnego Storma ponownie. BTW. "Jeśli włosy są silne i zdrowe, to nie musi ich być zbyt wiele".

Dream Theater:
A Dramatic Turn of Events

Dream Theater: A Dramatic Turn of Events

Dobry przykład na to, że polski i angielski "patetyczny" czasem jednak stoją blisko siebie. Nie do końca łapię na czym ten dramatyczny obrót wydarzeń ma polegać - po przerwaniu się liny klaun na monocyklu strąci z nieba samolot z członkami zespołu?

Def Leppard:
Mirror Ball

Def Leppard:Mirror Ball

Może trudno w to uwierzyć, ale to nie fanowski butleg.

William Shatner:
Seeking Major Tom

William Shatner: Seeking Major Tom

Kapitan Kirk powraca raz jeszcze. Tym razem, aby walczyć z Metallicą o tytuł "najgorszej płyty świata". Dla miłośników ciekawostek polecam też promujący płytę teledysk (warto zwrócić uwagę na wzorowo wycięte solo).

Abacinate:
Genesis

Abacinate: Genesis

Godny reprezentant mrocznej sceny metalowej.

Exile:
4trk Mind

Exile: 4trk Mind

MIędzy pozycjami nieudanymi są też pozycje udane (tj. złe z założenia). Młodszy brat Skawińskiego jest nawet wporzo, więc mimo całego uroku zamiast zgarniać trofea zamyka pierwszą dziesiątkę.

dredg:
Chuckles and Mr. Squeezy

dredg: Chuckles and Mr. Squeezy

Sam nie wiem, czy ta okładka jest zła, czy dobra, ale fajnie wygląda obok Exile.

Limp Bizkit:
Gold Cobra

Limp Bizkit: Gold Cobra

Po paru latach przygód Borland wrócił do Limp Bizkit, a przy okazji do malowania okropnych okładek.

Those Darlins:
Screws Get Loose

Those Darlins: Screws Get Loose

Sawuawiwrowe "nie przy ludziach" powinno obowiązywać również na okładkach.

The Chap:
We Are the Best

The Chap: We Are the Best

Z manipulowania ludzkim ciałem nigdy nie wychodzi nic dobrego. Chociaż forma ładna.

Bilal:
Robots Remix

Bilal: Robots Remix

Tu i formy zabrakło.

Lady Gaga:
Born This Way

Lady Gaga: Born This Way

Prawdopodobnie w zamierzeniu miała wygrywać wszystkie tego typu zestawienia. Jednak konkurencja jest tak ostra, że nie starczyło nawet na podium. Warto poczytać wypowiedzi 12-letnich fanek Mother Monster na forach, na których ktoś odważył się krytykować to dzieło.

Teeth:
Care Bear

Teeth: Care Bear

Troskliwy miś w pełni zasługuje na ten deszcz dolarów.

Mequetrefe:
Play Off

Mequetrefe: Play Off

To naprawdę istnieje. Ktoś to poskładał i puścił w obieg.

31Knots:
Trump Harm

31Knots: Trump Harm

W powstanie takiego dzieła jeszcze trudniej uwierzyć. Odmęty graficznego piekła - samo dno i nie ma innej opcji.

Zobacz też najlepsze okładki zagraniczne oraz najlepsze i najgorsze polskie okładki 2011 roku.

Komentarze




opisy okładek
ostatnio dodane:
Gribojedow: Won To Now
Various: AM/PM
The Offspring: Americana

rankingi i zestawienia
ostatnio dodane:
Najlepsze polskie okładki płyt 2015, pt. 3
Najlepsze polskie okładki płyt 2015, pt. 2
Najlepsze polskie okładki płyt 2015, pt. 1

artykuły
ostatnio dodane:
Okładkologia Pink Floyd III
Okładkologia Pink Floyd II
Okładkologia Pink Floyd I

biografie twórców
ostatnio dodane:
Rosław Szaybo
Jan Sawka
Marek Karewicz

polecane
o serwisie & kontakt
prawa autorskie
mapa serwisu

Online od 2008; obecna wersja od 2011; tak, wiem - najwyższy czas na zmiany kreacja   stiopa.com
creative commons - kopiując podaj link do źródła, nie wykorzystuj komercyjnie

w
górę